Grenzen vallen weg in Nederlands Bakkerijmuseum

Traditie

Zij aan zij werken Zübeyde Örs en Martijn Rodenburg in het kleine bakkerijtje van het Nederlands Bakkerijmuseum. Het water loopt je in de mond bij het zien van het verse brood dat vakkundig wordt uitgerold op de werkbladen. Helemaal wanneer de heerlijkste geuren je tegemoet komen uit de ovens van het museum. Eén keer in de week wordt er een nachtje doorgebuffeld door de bakkers van het Bakkerijmuseum om Hattemers en andere fijnproevers te voorzien van ambachtelijk brood. Op vrijdag worden de voorbereidingen getroffen, voordat de bakkers Fred en Martijn in de late uurtjes en vroege ochtend aan de slag gaan. Ondertussen gaat het werk en de museumvoorstellingen gewoon door. De hulp van Zübeyde is bij het bakken van groot belang.

Het wekelijkse bakken van versgebakken brood is ontstaan om in coronatijd het museum door extra inkomsten in stand te houden. Inmiddels een succesvolle traditie die in de smaak valt bij veel Hattemers. Iedere zaterdag gaat om 7.15 uur de deur van het bakwinkeltje van het slot en liggen de rekken vol versgebakken brood uit eigen bakkerij. Binnen no-time vliegen deze als warme broodjes over de toonbank.

Integratie

Zübeyde woont bijna twee jaar in Hattem. Samen met haar man Yakup en twee kinderen van 14 en 11 jaar moesten zij vanwege politieke omstandigheden uit Turkije vluchten. Alles wat vertrouwd was achter moeten laten en een nieuwe toekomst opbouwen in Nederland.

“Ik hou van Hattem”, vertelt Zübeyde terwijl ze ondertussen de laatste hand legt aan een bakplaat met koekjes voordat deze de oven in gaat. “Het is een kleine rustige stad met aardige mensen.”

De tegenstelling met haar geboortestad Istanbul had niet groter kunnen zijn. Zübeyde merkt dat ze in Hattem wordt geaccepteerd zoals ze is. Het feit dat ze een hoofddoek draagt, wordt door haar medestadsbewoners niet als vreemd gezien, zo ervaart ze in het dagelijkse leven. Het gezin Örs is gelukkig in Hattem en werkt er hard aan om een nieuw bestaan op te bouwen. Dat doen zij met de hulp van VluchtelingenContact Hattem (VCH).

Passie

Met een passie voor bakken stapte ze samen haar maatschappelijke begeleiders van VCH binnen bij het Bakkerijmuseum of ze vrijwilligerswerk mocht komen doen. Om haar integratie te bevorderen en omdat ze zelf een uitstekende bakster is.

“Het Bakkerijmuseum is een leuke en nostalgische plaats om te bakken. Ik ben blij dat ik hier aan de slag kan op de vrijdag. Ik werk hier samen met leuke collega’s en merk dat mijn Nederlandse taal met sprongen vooruit gaat”, aldus een enthousiaste Zübeyde.

Bakker Martijn geeft aan erg blij te zijn met de hulp van zijn Turkse collega. “Het is knap dat ze, ondanks dat ze geen bakkersachtergrond heeft, in het half jaar dat ze hier nu werkt al zelfstandig meedraait. Zübeyde neemt ons werk uit handen zodat wij tijd over hebben voor andere werkzaamheden. We praten, op haar verzoek, alléén Nederlands met elkaar. Ik blijf me verbazen hoe snel ze zich onze taal eigen maakt. Zij leert van ons, maar wij leren ook van haar terwijl we elkaar kennis laten maken met banket uit onze verschillende culturen.”

Toekomst

Zo krijgt in de kleine bakkerij van het Nederlands Bakkerijmuseum een koud, abstract actueel thema een warm menselijk gezicht. Samen bakken en samen praten opent wederzijds de ogen. “Je doet wat voor elkaar en krijgt er ook veel voor terug”, aldus directeur Fred Voskuil van het Bakkerijmuseum.

De toekomst in Hattem ziet Zübeyde vol vertrouwen tegemoet. Haar streven is om de Nederlandse taal goed te leren spreken. Dan hoopt ze aan het werk te kunnen in haar oude vakgebied op het gebied van economie of bij een overheidsinstantie.